- دریافت انرژی باید برای حفظ سلامتی کافی بوده و میزان انرژی دریافتی کمتر از 1800 کیلوکالری در روز نباشد.

- کاهش عمدی وزن تا حدود دو ماه اول شیردهی توصیه نمی شود. گرچه از دست دادن نیم تا یک کیلوگرم وزن بدن در اولین ماه پس از زایمان، غیر معمول نیست.

- میزان نیاز به پروتئین برای مادران شیرده نسبت به قبل بارداری افزایش می یابد (حدود 25 گرم در روز). این مقدار پروتئین به طور تقریبی معادل 20 درصد انرژی دریافتی از غذاست.

 

- مواد معدنی و ویتامین های دریافتی باید مقادیر توصیه شده روزانه برای این دوران را برآورده سازد. نیاز به بسیاری از ریز مغذی ها در طی شیردهی (به استثنای ویتامین های D و K، کلسیم، فلوراید، منیزیم و فسفر)، در مقایسه با بارداری افزایش می یابد. باید توجه داشت که در صورت وجود کمبود ویتامین های محلول در چربی (همچون ویتامین های A، D، K) و ویتامین های محلول در آب (همچون ویتامین های C، B1، B6، B12 و فولات) در مادر، مقادیر آنها در شیر مادر کاهش می یابد. با این وجود میزان کلسیم، فسفر و منیزیم در شیر مادر ارتباطی با سطوح سرمی و رژیم غذایی مادر ندارد. نیاز به ریزمغذی ها اغلب با دریافت غذاهای متعادل، متنوع و سالم در رژیم برآورده می شود. دریافت مکمل های غذایی ممکن است بر اساس نظر متخصصان تغذیه تجویز شود.

- در نهایت توصیه می شود که زنان شیرده از ماهی های چرب با مقادیر جیوه پایین (به دلیل داشتن اسید چرب امگا 3 از نوع DHA) دو بار در هفته استفاده کنند. آن دسته از ماهیانی که از لحاظ مقادیر جیوه پایین، اما غنی از DHA هستند، عبارتند از ماهی سالمون، ساردین، ماهی قزل آلا، شاه ماهی و آنچوی. در حالی که بیشترین غلظت جیوه در ماهیان بزرگ و درنده است.